ชุมชนบนพื้นที่สูงคาร์บอนต่ำ

ชุมชนบนพื้นที่สูงคาร์บอนต่ำ หมายถึง ชุมชนที่อาศัยอยู่บนภูเขา ห่างไกลจากตัวเมือง ประชากรส่วนใหญ่เป็นชนเผ่า/ชาติพันธุ์ ประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลัก และยังพึ่งพิงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมโดยชุมชนปรับเปลี่ยนหรือลดกิจกรรมการดำรงชีวิตที่เกี่ยวกับการใช้สารเคมี พลังงาน ปล่อยของเสีย เผาไหม้ ซึ่งก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจก เช่น คาร์บอนไดออกไซต์ มีเทน ซึ่งเป็นสาเหตุให้สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง และภาวะโลกร้อน ในขณะเดียวกันชุมชนได้ร่วมกันฟื้นฟูและอนุรักษ์ป่าไม้เพื่อดูดซับก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมาด้วย

ดังนั้นการพัฒนาอย่างยั่งยืนเพื่อให้ชุมชนชนบทบนพื้นที่สูงมีคุณภาพชีวิตที่ดี ไม่สร้างผลกระทบต่อทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่เป็นแหล่งต้นน้ำ และความหลากหลายทางชีวภาพ จึงประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ (1) การทำการเกษตรที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม (2) การฟื้นฟูและทรัพยากรอนุรักษ์ป่าไม้ (3) การจัดการอนามัยสิ่งแวดล้อมในชุมชน และ (4) การสร้างความเข้มแข็งของชุมชนในการรองรับการเปลี่ยนแปลง ซึ่งครอบคลุมการพัฒนาทั้ง 3 ด้าน คือ เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม